Dag 9: Durbuy - Gierle

Hallo,

Hier zijn we dan weer met het laatste verslag en het lot blijft ons tarten. Zo dadelijk meer!

Gisterenavond hebben we onze fietstrip afgesloten in Durbuy. We hebben weerom super lekker gegeten. Ons laatste avondmaal was zeer verzorgd en zeer lekker, amen. Na een geheim drankje wilden enkele charels afsluiten met nen tripel. Daar pasten de meesten begrijpelijk voor. Je hebt zo van die mannen die energie te over hebben. Geen namen dit keer, maar goede verstaanders weten genoeg, :-)  

's Morgens deden we ons te goed aan een prima ontbijt en dat buiten in een rustig en stil Durbuy. Iets anders dan gisterenavond. Het had een beetje geregend rond 6u en dat voelde je aan de temperatuur. Net voor vertrek viel er nog een zacht buitje uit de hemelse lucht van Durbuy. Dus ideaal om te fietsen, maar hier gold de uitspraak van wijlen Johan echter niet. De banen/wegen waren nog een beetje nat en dat zou ons zuur opbreken. 

We volgden een fietspad met wat rommel en allerlei op. Gevolg plat en het zou niet de laatste zijn. Wat volgde was weerom comedy capers. Tweede keer plat was voor Jan. Derde keer voor Manuel en tijdens het vervangen van zijn band was het de beurt aan Terry. Ok, en welle weer weg, neen hoor. 10 meter verder en dat is niet gezeverd nogmaals platten tube voor fluo Jean. We werden stilaan hopeloos!

We namen het besluit om na onze zogezegde eerste drankstop, (dit zou onze picknick worden want het was reeds 12.30u) kilometers te malen langs grotere wegen. Barry W. en C.  hebben zich vooraan gezet en deden hun job met verve. Aan die mannen kun je alles vragen. Er werd afgesproken om in Zichem nog eens een drankstop te houden en gelukkig konden we nu rustig doorrijden zonder problemen en zonder platte banden. Het was genoeg geweest! 

Wanneer we de provincie Antwerpen binnen reden bekroop mij toch een vreemd gevoel. Veel mondmaskers op straat, bij voetgangers en fietsers, argwanende of verwijtende blikken. Misschien beeldde ik het maar in, maar ...  We kwamen precies in een andere wereld, back to reality???  

Rond 17u kwamen we Gierle binnengereden. Moe, maar enorm voldaan na een weerom ongelooflijk avontuur. Zo veel mooie dingen, herinneringen, verhalen, schitterende ritjes, 1250 km en 10500 HM, kameraadschap, emoties, vriendschap, ... en zo kan ik nog uren door gaan. Het zit er op! Weerom een avontuur rijker en hopelijk, we'll be back in 2023! 

Dankjewel aan iedereen, ook aan jullie lezers. Het deed deugd jullie reacties te lezen. 

Afscheid namen we zonder een kus, een welgemeende handdruk, maar alleen een vuistje of een elleboogje. Tant pis, de herinnering zal nog voor lang op ons netvlies staan.

Tot ziens!