Dag 3: Prüm - Freyming Merlebach

Hier zijn we weer.

Het wordt precies een gewoonte, maar het was weerom 'je dat'. Zo dadelijk volgt het verslag.

Gisterenavond hebben we ons te goed gedaan aan de Duitse lekkernijen namelijk schnitzel. Ne goeie  schnitzel met zigeurnersaus, een bakske rauwe groenten en goed veel fritten en een kwak mayo. Hoe lekker kan dat zijn. Ik heb het allemaal in het Nederlands staan want anders duurt het te lang :-)

Achteraf zijn we nog iets gaan drinken en dan dodokes. In verband met corona moesten we overal onze gegevens achterlaten. Die hadden we vooraf al op papier en moesten dit dus gewoon maar afgeven. Goed bezig hoor. Je kan het allemaal wel vergelijken zoals momenteel bij ons. Toch merk je veel mensen die met een beetje argwaan naar ons kijken. Ik denk dat ze toch wat jaloers zijn op onze bubbel. We houden het safe, maar het is niet altijd even gemakkelijk: masker op, masker af. We doen echt goed ons best en we zijn echt goed bezig.

Om iets voor 8 stond het ontbijt klaar. Vooraf hadden we de weergoden toch even toegesproken en gevraagd om tijdig de hemelsluizen te sluiten. Onze gebeden werden verhoord. Om half acht stopte het met regenen en we hebben geen regen meer gehad. Top! De bedoeling was om tijdig te vertrekken, nl. 9 uur en dat was zo goed als het geval. Eer dat sommigen klaar zijn, pfff, dat duurt soms wat. Gelleke hier en gelleke daar, nog wat drinken, nog wat kuisen, den dieje heeft dit vergeten, den andere vindt zijn schoenen niet, mouwkes wel of niet, niet te doen. Ik kan nog ff doorgaan hoor!

De eerste kilometers verliepen langs een soort Ravelroute tot er een pittige klim kwam van een 16%, so far so good. De eerste seinen kwamen van Manu en Bart W. Hun GPS zei steeds andere dingen dan Terry. Vermits de vorige dagen den Terry zijne GPS het meest accuraat was, volgden we zijn richtlijnen. Maar ... :-) Na een 40-tal kilometer zei onze Nestor dat hij dringend de kaart eens wou bekijken. Bart W. had zijne GPS al afgezet en Manu zweeg in alle talen. Uiteindelijk bleek dat Terry de voorlaatste rit had klaargezet. Gegrom, luid gegrom en voordien was het Val Dieu, Mon Dieu, maar nu toch binnensmond 'NON DE DIEU'. Na enkele minuten wanneer de gelederen weer gesloten waren, bleek dat we een 15 km verkeerd waren gereden. We hebben heel wat kunnen corrigeren en de snelheid ging toch ook wel ff de hoogte in. Cased close bij deze :-), Terry gaat dit ruimschoots compenseren, heeft hij verzekerd.

Na het middagetentje op een idyllisch plaatske met een overheerlijke hot-dog konden we weer 'en route'. De volgende kilometers reden we langs de Moezel en de Saar. Prachtige plaatsen gezien, de vele wijnranken, idyllische plaatsen, .... Top! Af en toe gingen we even hiervandaan, maar dat was niet altijd geslaagd. Toch weerom twee off-road stukjes. Het tempo ging wel af en toe de  hoogte in en we maalden heel wat kilometers, tot de laatste minuten. Bos in! Zoals gisteren 'safe the best .... . Weerom een off-road stuk van een tweetal kilometer, maar dit keer gelukkig niet plat.

Kwart voor 7 zijn we binnengekomen na 195 km, 1400 hoogtemeters en schitterend weer. Achteraf gezien, kunnen we er weeral om lachen. Dat stellaka bij aankomst maakt alles goed. Voilà, dat was het weeral. Morgen weerom 170 km, normaal gezien toch. Dus ...

A demain en de groeten vanuit La douce France!